W tej chwili rozsądziwszy (w sobie) Jezus powiedział: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie Nieba i ziemi, że zakryłeś te (sprawy, zamiary, słowa, rzeczy) przed mądrymi i roztropnymi i odsłoniłeś je małoletnim. (Mt 11,25)

Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἔκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις.

in illo tempore respondens Iesus dixit confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis.

Bóg, gdy ukrywa, nie gra z nami w “ciuciubabkę”. Ukrywa, by umysł spokorniał. Czasem mam zapędy, by zapuszczać żurawia tam, gdzie trzeba się głęboko pokłonić. Ci mądrzy i roztropni szybko popadają w samouwielbienie i samozadowolenie z posiadanej władzy, wiedzy. Sekrety Boga są dla tych, którzy nic nie mają, są ubodzy i wszystkiego spodziewają się z Nieba, by mogli żyć na ziemi.