I ja wam mówię: proście i będzie dane wam, szukajcie a znajdziecie, kołaczcie i będzie otwarte wam. (Łk 11,9)

κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν.

et ego vobis dico petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis.

Słuchając tego kołatania, które rozlega się w Nowym Testamencie, nie trudno odkryć, że nawzajem się do siebie stukamy do drzwi – my do bram Nieba, Jezus do drzwi naszego serca. Kto pierwszy usłyszy? Kto pierwszy otworzy? Bywa, że z tego kołatania bolą kolana, słono smakują łzy. A Duch Święty przychodzi cicho, wzmacnia szept, tak że staje się jak głos wielu wód.