Uczynili więc Mu wieczerzę tam, i Marta służyła, zaś Łazarz jednym był z leżących z Nim. (J 12,2)

ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει, ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ.

fecerunt autem ei cenam ibi et Martha ministrabat Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo.

Jak sama polska nazwa wskazuje jest to posiłek spożywamy wieczorem. Gdy dzień już się skończył ze swoimi sprawami, gdy już wszyscy są w domu, wtedy jest czas bliskości, kontaktu. Nikt już nie musi nigdzie iść.

Wszyscy w tym domu są na swoim miejscu. Marta już się nie martwi, Łazarz wydobyty z grobu, Maria u stóp Jezusa. Każdy z nich w niepowtarzalnej więzi z Jezusem.

Wieczerza w Betanii wskazuje na tę w Wieczerniku. Bądźmy w tym “ostatnim tygodniu” blisko Pana.