Mający przykazania Moje i strzegący je – ten jest miłujący Mnie. Kto zaś miłuje Mnie będzie umiłowany przez Ojca Mojego, i Ja umiłuję go i objawię mu Siebie. (J 14,21)

ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ⸀ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, κἀγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν.

Czasownik w pierwotnych etymologiach prowadzi do słowa światło. Oznacza: okazywać, pokazać się, być widocznym, wyjawiać, ujawniać. Jezus jest Światłem. Bez Niego nie widzimy i nie poznajemy czym jest miłość. Objawił nam miłość Ojca a jednocześnie przywraca nam zdolność kochania.

To objawienie nie oznacza, że mamy mieć wizje i duchowe odloty. Ono oznacza, że odzyskamy właściwe spojrzenie na siebie, bliźnich, na Boga. I może się okazać, że zaczniemy wyznawać razem z Janem: Wszystko przez Nie (Słowo) się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.