Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe. (Mt 26,41)

γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής.

Mówi się, że im dalej w las, tym więcej drzew. Niby nic odkrywczego, a jednak w momencie utraty orientacji w przestrzeni jesteśmy przerażeni i wszystko wydaje się wskazywać na nieuchronny i niechciany nocleg w lesie. Nie pociesza nawet fakt, że to może być zagajnik, w którym rośnie buk. Wszystko przez to, że brak nam dobrego punktu odniesienia. Dzisiaj w Ewangelii Pan Jezus upomina uczniów, aby czuwali i się modlili, inaczej, mogą wejść w pokusę (εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν). Pokusa ma to do siebie, że nie jest jednorazowym wydarzeniem, ale całym ciągiem, który ma wprowadzić człowieka do swoistej dezorientacji w życiu, gdzie grzech jest kolejnym etapem, a finałem rozpacz… zatem módlmy się, by zawsze mieć Boży punkt odniesienia, co by się nie pogubić.