Na to [Jezus] opowiadając mówił: nie jest dobrze zabierać chleb dzieciom i rzucać pieskom! (Mt 15,26)

 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Οὐκ ἔστιν καλὸν λαßεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ ßαλεῖν τοῖς κυναρίοις.

W naszych uszach odpowiedź Jezusa jest szokująca. Dotkliwy jest chyba najbardziej fakt, że kobieta nie jest porównana do dzieci. W kulturze semickiej pies jest na zewnątrz, a w helleńskiej, z której kobieta pochodziła, wewnątrz domu, blisko stołu. Kobieta uznaje pierwszeństwo Izraela w planie zbawienia i nie przestaje oczekiwać go dla siebie, jako daru. Okruszyny ze stołu panów przypominają kłosy, które zbierała Rut Moabitka na polu Booza (por. Rt 2,2n). Okruszyny są znakiem wiary, która osiąga to, co niemożliwe jest dla Prawa. Jezusowi ciężko jest polemizować, kiedy widzi niezachwianą wiarę.