Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z Nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą. (Łk 11,13)

εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὑπάρχοντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἅγιον τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν.

Nie tak dawno miała miejsce erupcja wulkanu Taal na Filipinach. Mieszkańcy zostali objęci pomocą humanitarną z zewnątrz. Niby nihil novi sub Sole, a jednak… do ofiar kataklizmu dotarły same najpotrzebniejsze rzeczy, takie jak: suknie ślubne, koc w kształcie rybiego ogona, garnitury itp. Aby móc dobrze pomagać, trzeba mieć wgląd w rzeczywistość danej osoby. Dziś, kiedy Pan Jezus mówi trudne słowa – źli jesteście, to jednak też dostrzega, że umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom. Może nie przez przypadek nasz Pan podkreśla tę bliską zażyłość rodzinną? Słowo, które zostało przetłumaczone jako umiecie – οἴδατε, ma bardzo szerokie znaczenie i zakłada bliską znajomość oraz dogłębne spojrzenie i poznanie. Skoro więc my, ofiarowujemy naszym kochanym to, co najlepsze, ponieważ ich znamy na wskroś, to jak bardzo Bóg nas obdarza? Dziś warto ucieszyć się Nim, tak po prostu. W końcu zna nas i umie nas kochać.