I mówił Pan: Kim jest wierny i roztropny ekonom, którego ustanowił Pan nad służbą Swoją, by dać w odpowiednim momencie [odpowiednie] racje? (Łk 12,42)

Kαὶ εἶπεν ὁ κύριος, Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς οἰκονόµος ὁ φρόνιµος, ὃν καταστήσει ὁ κύριος ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι ἐν καιρῷ [τὸ] σιτοµέτριον;

Oikonomos w starożytności oznaczał zarządcę, włodarza, który reprezentował swojego pana i był przez niego darzony pełnym zaufaniem. Kiedy dokonywał jakiejś transakcji posługiwał się majątkiem pana, jak swoim własnym. Innymi jego obowiązkami było zadbać o służbę i finanse pańskiego domu. Dowiadujemy się też z kolejnego wersetu, że zarządca jest niewolnikiem (doulos) i jako taki we wszelkich swoich poczynaniach dostosowuje się do woli pana.

Żeby wypełnić swoją posługę, Pan udziela mi całego Swojego majątku. Daje mi charyzmaty i dary, które umożliwiają wypełnienie misji.