Ona zaś na słowo została wstrząśnięta i rozważała, jakie by było pozdrowienie to. (Łk 1,29)

ἡ δὲ ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχθη καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς οὗτος.

quae cum vidisset turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio.

Słowo dziś zaprasza do rozmyślania, medytacji. Podobnie, jak Maryja, dociekamy, co znaczy to i takie pozdrowienie. W grece pochodzi od czasownika ἀσπάζομαι [aspadzomai] – wziąć w objęcia: pozdrowić, przywitać, powitać, dobrze życzyć komuś, przyjąć z radością. Co to znaczy zatem, gdy Gabriel pozdrawia Maryję?

Jednocześnie to słowo wychowuje nas do nowego stylu życia. Co wkładamy do wewnątrz słów w naszych zwyczajnych pozdrowieniach? Jak bardzo pojemne jest nasze „Dzień dobry”. Możemy tym słowem kogoś ucieszyć, przyjąć, objąć życzliwością, przyjaźnią, czułością, w zależności od rodzaju więzi. Możemy nieść pozdrowienie z Nieba. Ojciec uśmiecha się do każdego z nas, abyśmy przekazali tę radość pierwszej osobie, którą dziś spotkamy.