Zaś Dziecko wzrastało i wzmacniało się, napełniając się mądrością, a łaska Boga była nad Nim. (Łk 2,52)

Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πληρούμενον σοφίᾳ, καὶ χάρις θεοῦ ἦν ἐπʼ αὐτό.

Dom w Nazarecie to nie uniwersytet, a jednak tam z serca do serca płynęła mądrość ludzka i boska.

Jest bowiem w niej duch rozumny, święty,
jedyny, wieloraki, subtelny,
rączy, przenikliwy, nieskalany,
jasny, nie zadający bólu, miłujący dobro, bystry,
niepowstrzymany, dobroczynny, miłujący ludzi,
mocny, niezawodny, beztroski,
wszechmogący i wszystkowidzący,
przenikający wszelkie duchy
rozumne, czyste i najsubtelniejsze. (Mdr 7,22-23)