I uczynił Dwunastu, których nazwał apostołami, aby byli z Nim i aby wysyłać ich na głoszenie. (Mk 3,14)

καὶ ἐποίησεν δώδεκα οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν ἵνα ὦσιν μετʼ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν.

Pierwszym celem powołania jest bycie z Jezusem. Moje “być” nie jest już bezcelowe, przypadkowe, ale też nie jest już tylko dla mnie. Jezus chce mnie mieć przy Sobie, chce bliskiej więzi, spędzania razem czasu, wspólnych posiłków, rozmów, pracy i odpoczynku. Chce tego dla mnie, dla wzrastania w przyjaźni, chce mojego szczęścia. Ta przynależność jest fundamentem każdej aktywności. Jestem Jezusa, albo w innej formie: Jestem Jezusowy.

Ciągle do tego dorastam, przekonuję, wybieram.