Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i wydawały plon, wschodząc i rosnąc; a przynosiły plon trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny. (Mk 4,8)

καὶ ἄλλα ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλήν, καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀναßαίνοντα καὶ αὐξανόµενα, καὶ ἔφερεν ἓν τριάκοντα καὶ ἓν ἑξήκοντα καὶ ἓν ἑκατόν. 

Przypowieść, którą głosi Jezus, nie jest o ziarnie! W tekście greckim nie pojawia się słowo „ziarno”. Nie jest też przypowieścią o siewcy. Nasza uwaga jest skupiona na powtarzających się zdarzeniach: zasiew, jego rozwój i rezultat uzależniony od podłoża. Przypowieść jest o glebie i to jest główne zainteresowanie Chrystusa.

Twoje serce to grunt, na który Siewca rzuca Słowo. I teraz od Ciebie zależy, czy Twoje serce będzie twarde jak głaz (por. Jr 7,24nn; 17,5), czy dasz Mu je wypełnić (por. Ps 4,8; 33,21).