Duch, gdzie chce, tchnie, i głos (szum) Jego słyszysz, lecz nie wiesz skąd przychodzi, i gdzie odchodzi. Tak jest każdy narodzony z Ducha. (J 3,8)

τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλʼ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶν πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ πνεύματος.

Dzięki temu, że mamy dwoje uszu, nasz mózg jest w stanie zanalizować, skąd dochodzi dźwięk, z jakiego kierunku. Jednak Głos Ducha Świętego nie jest z tego wymiaru, dlatego nie podlega prawom fizyki i neurologii. Jest w Nim wolność, która nie jest czymś uwarunkowana. To On daje wolność. Gdzie Duch Boży, tam wolność. (por. 2 Kor 3,17)

Głos to także melodia, barwa, intonacja, tempo, ekspresja. Poprzez trwającą więź zaczynamy rozpoznawać kogoś po głosie, a nawet więcej, słyszymy jakby wewnętrzny stan tego, który mówi. Nastawię dziś uszu, aby nasłuchiwać, skąd i jak dziś Duch mówi do Kościoła i w Kościele.