Dotykać (ψηλαϕάω psēlafaō)

Zobaczcie Ręce Moje i Stopy Me, że JA JESTEM Sam, dotknijcie Mnie i zobaczcie, że duch ciała i kości nie ma, jednakże Mnie widzicie mającego. (Łk 24,39)

ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου ὅτι ἐγώ εἰμι αὐτός· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα.

W znaczeniu przenośnym ten czasownik oznacza szukać w sobie wspomnień o kimś. Jakby na nowo uruchomić przeżycie tej osoby. Ma ten sam źródłosłów, co słowo “psalm” (od m.in. grać na instrumencie strunowym). Dosłownie natomiast znaczy: dotykać, trzymać, czuć. Nasuwa się wniosek, że to zaproszenie Jezusa ma na celu, aby na nowo doświadczyć realności Jego Ciała, Głosu, Gestów. Uruchamia w nas zewnętrzne zmysły, jak wewnętrze poznanie, pamięć.

Dotyk jest jedynym ze zmysłów, który rozmieszczony jest po całym naszym ciele. Chodzi więc, w sensie duchowym, abym całym sobą, na wszelkie możliwe sposoby, wchodził w spotkanie i więź z Panem Jezusem. Celem jest zjednoczenie, tak daleko idące, że św. Paweł mógł powiedzieć: Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego Siebie wydał za mnie. (Gal 2,20)

Komentarz