To powiedziałem wam, aby radość Moja w was była i aby radość wasza była wypełniona. (J 15,11)

Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν ᾖ καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ.

Zdolność do radości jest szczególną cechą człowieczeństwa. Bierze swój początek z radości samego Boga. Powinna być dołączona do pozostałych cech podobieństwa człowieka do Boga. Ale czy czasem niektórzy “teolodzy tego świata” nie są zbyt poważni, a może smutni, gdy mówią: “Szczęście!? Takie to przyziemne!” Nie można nawet powiedzieć, że fascynuje ich stoickie niewzruszenie. Tymczasem Jezus cieszy się, gdy Jego radość staje się naszą. Cieszy się i raduje z grzesznika, gdy się nawraca, większą ma radość, gdy daje, niż gdy bierze. Mam nadzieję, że na tyle nauczysz się Ewangelii, że na końcu Pan Jezus powie Ci: “Wejdź do Mojej radości”.