Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. (Mk 12,42)

καὶ ἐλθοῦσα μία χήρα πτωχὴ ἔβαλεν λεπτὰ δύο ὅ ἐστιν κοδράντης.

Lepton, mały pieniądz, pieniążek; lepton to 2 kodrantesy, czyli pół asa, warty 15 minut pracy najemnika; czyli nasz grosz.

“Za ostatni grosz, kupię ci chociaż cień tamtych dni” – śpiewała Budka Suflera. A uboga wdowa za dwa grosze, dobrze zainwestowane, dostała miejsce w historii i miejscówkę w Niebie. Dante, wędrując w Boskiej Komedii po piekle, spotyka tam skąpców i rozrzutnych. Wdowa nie jest dusigroszem. Dzieli się wszystkim, co posiada, całym swym bogactwem, a jest nim piękno i otwartość serca. O takich osobach pamiętają ludzie i są wartościowi w oczach Boga. I Ty daj się zauważyć.