Gdy Jezus przybył na drugi brzeg do kraju Gadareńczyków, wyszli Mu naprzeciw z grobowców dwaj posiadani przez demona, tak bardzo niebezpieczni, że nikt nie mógł przejść tamtą drogą. (Mt 8,28)

Καὶ ἐλθόντος αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης.

Kiedy w Piśmie Świętym czytamy fragmenty o opętaniach, uderza fakt, że opętani są posiadani przez demona, jak tutaj, albo znajdują się “w duchu nieczystym” (por. Mk 1,23 en pneumathi akatharto). Człowiek, wybierając grzech, oddaje się w posiadanie demonowi, który go pożera (por. 1 P 5,8). Demon odbiera wolność. Jezus jest tym, który tę wolność przywraca. Będąc w Nim, mogę wszystko (por. J 15,5; Flp 4,13).