Wpatrzywszy się zaś Jezus powiedział im: U ludzi to niemożliwe jest, u Boga zaś wszystko możliwe. (Mt 19,26)

ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν, παρὰ δὲ θεῷ πάντα δυνατά.

Przenikliwość spojrzenia Jezusa dosięga do najgłębszych pokładów naszej niemocy, bezsilności, a z drugiej strony, rozpoznaje moc Bożego działania. Przedrostek ἐν en wskazuje na ruch do wewnątrz, który wiąże się z zatrzymaniem na dłużej spojrzenia, które jakby zagląda do środka, dociera do sedna, do istoty. Nie jest przelotnym rzuceniem oka, lecz skoncentrowaną uwagą, by uchwycić to, co istotne. Wiąże się wewnętrznie z intencją serca, angażuje intelekt. (Nawiasem mówiąc słowo intelekt pochodzi z łaciny, ze złożenia intus i legere, co znaczy wewnątrz czytać).

Jest wiele miejsc w Ewangeliach, w których odkryjemy spojrzenie Jezusa. Przypatrzmy się, w jaki sposób On patrzy na nas: Mk 10,21; Łk 22,61; J 1,42.