Oblicze (πρόσωπον prosopon)

Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. (Łk 10, 1)

Μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξεν ὁ κύριος καὶ ἑτέρους ἑβδομήκοντα δύο καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι.

Stając twarzą w twarz, siłą rzeczy spotykamy drugą osobę (doskonale tę rzeczywistość zbadał Emmanuel Levinas). Tylko w przypadku człowieka jesteśmy w stanie poznawać głębiej też samego siebie. Dzisiaj Pan Jezus posyła Siedemdziesięciu dwóch, by szli πρὸ προσώπου αὐτοῦ (dosłownie: przed Jego obliczem). Zbawiciel posyła swoich uczniów po dwóch, co jest niesłychaną mądrością. Ludzie, którzy sami znają Oblicze Chrystusa, teraz, idąc w Jego Imię, muszą Go odnaleźć w sobie nawzajem. Dopiero wtedy będą mogli dobrze głosić Ewangelię.

Komentarz