Czyż pięciu wróbli nie sprzedają za dwa asy? A jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem. (Łk 12,6)

οὐχὶ πέντε στρουθία ⸀πωλοῦνται ἀσσαρίων δύο; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἔστιν ἐπιλελησμένον ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.

Powyższy zaimek powstał poprzez złożenie przyimka ἐν en („w”) oraz czasownika ὀπτάνομαι optanomai („patrzeć, oglądać”). Ktoś, kto jest przed Bogiem, jest w Jego spojrzeniu, uwadze, trosce. Mowa jest najpierw o wróblach, o stworzeniu. Bóg troszczy się o ptaki niebieskie, zatem o ileż bardziej o nas. Nic nie uchodzi Jego ojcowskiej uwadze.

Latać nie umiem, ale będę dziś chodził w obecności Pana, przed Jego Obliczem we mnie.