Przyznać się (ὁμολογέω homologeō)

A powiadam wam: Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych. (Łk 12,8)

Λέγω δὲ ὑμῖν, πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ θεοῦ·

Czasownik ὁμολογέω ma następujące znaczenia: wyznawać, przyznawać, uznawać, pochwalać.

Jeśli człowiek wstydzi się przyznać do Boga, to nie oznacza, że z Bogiem jest coś nie tak, ale może z człowiekiem. To nie Bóg szwankuje, ale człowiek i jego poznanie Boga. Na przykład osoby niewierzące ewidentnie nie przyznają się do Boga. Mówią, że Go nie ma. Mają rację. Ja też bym się nie przyznał do Boga, którego nie ma. Ich wyobrażenia Boga również i mnie by mierziły. Dlatego, aby zapewnić sobie uznanie u Jezusa i aniołów, trzeba uczciwie popracować nad poznaniem prawdziwego Oblicza Boga i codziennie z wytrwałością przyglądać się Jego twarzy.

Komentarz