Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: dajcie się pojednać z Bogiem!
Ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾽ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ θεῷ.
(2 Kor 5, 20)
W sam raz na początek postu św. Paweł zawsze tego dnia przypomina, że nie od mojego widzimisię zależy pojednanie z Bogiem, bo ja nie mam takiej mocy, żeby się z Nim pojednać. Mogę Go poprosić, żeby dopiero On pojednał mnie ze sobą. Z Jego strony nigdy nie ma problemu.
