Bo nadejdą dni na ciebie i ustawią wrogowie twoi obóz warowny przeciwko tobie, i okrążą cię, i ścisną cię zewsząd. (Łk 19,43)

ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ παρεμβαλοῦσιν οἱ ἐχθροί σου χάρακά σοι καὶ περικυκλώσουσίν σε καὶ συνέξουσίν σε πάντοθεν.

quia venient dies in te et circumdabunt te inimici tui vallo et circumdabunt te et coangustabunt te undique.

Dzisiejszy fragment Ewangelii jest jednym z tych, które pozwalają wysnuwać mocne przypuszczenie, wręcz graniczące z pewnością, że Łukasz swoje dzieło spisywał już po upadku Jerozolimy w 70. roku. O ile u pozostałych synoptyków opisy upadku są zapowiadane bez szczegółów (Mt 24,15-22; Mk 13,14-23), o tyle u Łukasza jest już mowa o okrążeniu przez wojska (περικυκλόω) i o jakiejś formie palisady, czy blokady (χάραξ). Pojawia się także συνέχω, słowo, które jest istotne dla rodziny pallotyńskiej. Główną dewizą Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego jest Caritas Christi urget nos, co za Biblią Tysiąclecia jest tłumaczone jako: Miłość Chrystusa przynagla nas (2 Kor 5,14). Jednak biorąc pod uwagę dzisiejszą perykopę, może warto skorzystać z bardziej dosłownego znaczenia συνέχω i odkryć, że Miłość Chrystusa obejmuje nas/trzyma nas razem, ponieważ przekonaliśmy się, że Jeden umarł za wszystkich, a więc wszyscy umarli.