Nie mogą już bowiem umrzeć, gdyż są równi aniołom, a jako synowie  zmartwychwstania, są synami Boga. (Łk 20,36)

οὐδὲ γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύνανται, ἰσάγγελοι γάρ εἰσιν καὶ υἱοί εἰσιν θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.

neque enim ultra mori potuerunt: æquales enim Angelis sunt, et filii sunt Dei: cum sint filii resurrectionis.

Trzeba tak gospodarzyć kapitałem swojego życia, by mieć udziały w życiu wiecznym. Zasmuca nas nieunikniona konieczność śmierci, ale mamy nadzieję w obietnicy nieśmiertelności. Takimi słowami zostaną pocieszeni uczestnicy naszego pogrzebu. A my już będziemy korzystać z naszych udziałów w nadziei, którą za życia pielęgnowaliśmy w nas samych. Pokładanie nadziei w obietnicach danych przez Jezusa okaże się wielką wygraną, najlepiej trafioną i najsensowniejszą życiową inwestycją.