Pobiegli więc dwaj razem, lecz ten inny uczeń pobiegł przodem szybciej od Piotra i przybył pierwszy do grobu. (J 20,4)
ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ· καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς προέδραμεν τάχιον τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθεν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον.
Currebant autem duo simul, et ille alius discipulus præcucurrit citius Petro, et venit primus ad monumentum.
Postawę umiłowanego ucznia – Jana Apostoła charakteryzuje ten przysłówek w stopniu wyższym. Idzie pierwszy, gdyż zna miejsce, gdzie był grób Pana Jezusa. Lecz szanuje pierwszeństwo Piotra. Podobnie będzie przy cudownym połowie. Jan pierwszy rozpozna Pana. Tam jest jedyne zapisane w tej Ewangelii zdanie, które wypowiada Ewangelista: Pan jest (J 21,7).
Warte zauważenia jest to, że jest jeszcze jedno miejsce u Jana, gdzie pojawia się wybrany przysłówek w takiej formie. Jest to polecenie Jezusa dane Judaszowi: Co chcesz czynić, czyń prędzej (J 13,27). Tam był pośpiech zdrady, tu pośpiech wiary i miłości. Niech miłość nie pozwala nam siedzieć w zamknięciu, lecz niech poprowadzi na spotkanie Tego, który Jest, który Był i który Przychodzi.
