Umiłowani, nie piszę wam o nowym przykazaniu, lecz o dawnym przykazaniu, które mieliście od początku. Tym dawnym przykazaniem jest słowo, które usłyszeliście.

Ἀγαπητοί, οὐκ ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν, ἀλλ’ ἐντολὴν παλαιὰν ἣν εἴχετε ἀπ’ ἀρχῆς· ἡ ἐντολὴ ἡ παλαιά ἐστιν ὁ λόγος ὃν ἠκούσατε. (1 J 2,7)

carissimi non mandatum novum scribo vobis sed mandatum vetus quod habuistis ab initio mandatum vetus est verbum quod audistis.

Chrystus przynosi nową jakość do tego, co Bóg daje człowiekowi. Nie głosi nowinek (νέος) soteriologicznych, ale wskazuje na odświeżenie tego, co jest znane (καινός). W Słowie mamy wszystko, czego potrzebujemy do życia wiecznego.