Ulitował się, wyciągnął rękę, dotknął go i powiedział: „Chcę, bądź oczyszczony.”

καὶ ὀργισθεὶς ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἥψατο καὶ λέγει αὐτῷ· Θέλω, καθαρίσθητι (Mk 1,41).

Iesus autem misertus eius extendit manum suam et tangens eum ait illi volo mundare.

Bez wątpienia w przypadku Chrystusa, chcieć, to móc. Żeby jednak coś się zadziało w pełni musi być i pragnienie i wola wykonania. Nawet już łacina wskazuje na różnice w tych dwóch rzeczywistościach (volo-malo). Także w języku greckim spotykamy pewne niuanse. W odróżnieniu od βούλομαι (które ma raczej wydźwięk biernej zgody), θέλω jest pragnieniem aktywnym. Bóg zatem ma także konkretne pragnienia co do naszego życia i żadne słabości nie są dla Niego problemem. Jak mawiał św. Wincenty Pallotti: Temu, kto ufa Bogu, nie grozi zamęt. Jeśli poczujesz go w sobie, będzie to oznaczać, że nie ufasz. Spójrz na Boga i spójrz na siebie, a nigdy nie ujrzysz Boga bez miłosierdzia, a siebie bez słabości. Bóg jest zawsze życzliwy wobec słabości, a twoja słabość jest przedmiotem Bożej dobroci i miłosierdzia.