Miłość braterska niech trwa. (Hbr 13,1)
Ἡ φιλαδελφία μενέτω.
Charitas fraternitatis maneat in vobis.
Umiłowanie braci i sióstr jest ciągle aktualną zasadą ustawiającą styl życia we wspólnocie i dynamikę wspólnoty. Jest to o tyle istotne, że staje się silnym świadectwem o Tym, który jest źródłem miłości. Zakłada, tak jak każda miłość, drogę wzrastania i wzajemności, współczucia i otwartego serca.
Wybrany rzeczownik pojawia się w jednym z najkrótszych wersetów w NT. Choć zdanie jest krótkie, to jednak niesie w sobie szerokie spojrzenie na życie wspólnoty Kościoła. Bez miłości braterskiej, w takiej postaci, jak ją rozwija w dalszych wersetach List do Hebrajczyków, wspólnota mogłaby się zadowolić tylko filantropią, w sensie instytucjonalnej dobroczynności. Nie jest to oczywiście nic złego, lecz filadelfia ma w sobie gotowość dzielenia się życiem, a nie tylko dobrem materialnym.
