Do wszystkich zaś mówił: „Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się wyprze samego siebie, niech codziennie bierze swój krzyż i niech Mnie naśladuje”.
Ἔλεγεν δὲ πρὸς πάντας· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι, ἀρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ’ ἡμέραν, καὶ ἀκολουθείτω μοι. (Łk 9,23)
dicebat autem ad omnes si quis vult post me venire abneget se ipsum et tollat crucem suam cotidie et sequatur me.
Naśladowanie Chrystusa jest rzeczywistością, do której każdy człowiek jest zaproszony. Jednak nie polega ono na kopiowaniu “stylu” Jezusa w postaci bezpośrednich gestów czy słów. Bardziej chodzi o wpatrzenie się w Niego, które można osiągnąć tylko towarzysząc Zbawicielowi. Właśnie to słowo – ἀκολουθέω jest dziś kluczowe. To pójście różni się od tego zawołania z Mk 1,17: καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Δεῦτε ὀπίσω μου (I rzekł im Jezus: Chodźcież za mną), tam jest to wprost wezwanie do pójścia “za”. Natomiast ἀκολουθέω swoje znaczenie opiera na wspólnym podążaniu jedną drogą.
