Jeśli Mi ktoś służy, niech Mi towarzyszy, i gdzie jestem Ja, tam sługa Mój będzie; jeśli ktoś Mi służy, uczci go Ojciec. (J 12,26)
ἐὰν ἐμοί τις διακονῇ, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ.
Si quis mihi ministrat, me sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit; si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater.
Pierwsze pytanie, jakie słyszymy w Piśmie Świętym, to pytanie Boga: “Gdzie jesteś?”. Adam schował się z lęku. Bóg szuka człowieka. Nadal pragnie więzi. W pierwszym rozdziale Janowej Ewangelii wybrzmiewa pytanie ze strony uczniów: “Gdzie mieszkasz?”. Gdzie przebywasz, gdzie jesteś – pytanie otwiera nowy rozdział przyjaźni, bliskości z Jezusem – Nauczycielem, Barankiem, Synem Bożym.
On jest w miłości Ojca, jest w drodze, jest w domu, na modlitwie, w odpoczynku, na jeziorze, na górze, w dolinach, nad Jordanem, w Jerozolimie, w Wieczerniku, w Ogrójcu, na krzyżu, w grobie. Wstępuje do Ojca, jest po prawicy Boga. Tam, gdzie On jest, tam mam być razem z Nim. W uniżeniu i w chwale. W samotności i we wspólnocie. Otwiera się nowa przestrzeń życia z całym bogactwem doświadczenia Osoby Jezusa.
