Proszę Cię nie tylko za nimi, lecz także za tymi, którzy uwierzą we Mnie dzięki ich nauczaniu. (J 17,20)
Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ.
non pro his autem rogo tantum sed et pro eis qui credituri sunt per verbum eorum in me.
Jezus prosi za nami, nie tyle niepewny odpowiedzi Ojca, jakby ten mógł Mu odmówić, ale raczej wykorzystuje swoje uprzywilejowanie. Ἐρωτάω jest naznaczone bliskością i ma znamiona przysługi. To zasadnicza różnica w porównaniu, np. z πυνθάνομαι, które używa się w sytuacji doinformowania zainteresowanego. Jego prośba jest równoznaczna z pewnością, że Ojciec wysłucha. Bożej miłości zatem możemy być bardziej pewni niż tego, że oddychamy.
