Zdumiewać (ἐκπλήσσω ekplēssō)

I byli zdumiewani nauką Jego, gdyż w mocy było Słowo Jego. (Łk 4,32)

καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ, ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ ἦν ὁ λόγος αὐτοῦ.

Et stupebant in doctrina eius, quia in potestate erat sermo ipsius.

Św. Łukasz od początku skupia naszą uwagę na mocy i pięknie Słowa Bożego. Dziś podkreśla jego dynamizm. To, co mówi i jak mówi Jezus, wywołuje reakcję zdumienia. Słuchacze byli uderzani zdumieniem. Może dlatego, gdy ktoś się dzieli doświadczeniem lektury Pisma Świętego, mówi, że “uderzyło” go jakieś zdanie, myśl. Rzeczywiście, słowa Jezusa niosą w sobie moc Jego Ducha. Są, jak pisze Ewangelista, en exusia, tzn. w tym, co jest z istoty Syna Bożego, Mesjasza.

Komentarz