A Ja znam ich czyny i zamysły. Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą Moją chwałę. (Iz 66,18)
וְאָנֹכִ֗י מַעֲשֵׂיהֶם֙ וּמַחְשְׁבֹ֣תֵיהֶ֔ם בָּאָ֕ה לְקַבֵּ֥ץ אֶת־כָּל־הַגּוֹיִ֖ם וְהַלְּשֹׁנֹ֑ות וּבָ֖אוּ וְרָא֥וּ אֶת־כְּבוֹדִֽי
Ego autem cognoscens opera eorum et cogitationes eorum veniam, ut congregem omnes gentes et linguas; et venient et videbunt gloriam meam.
Narody (גֹּיִים gōjîm), jest liczbą mnogą rzeczownika גּוֹי (gôj), który według słowników znaczy zarówno lud, naród, ale także stado, ludy pogańskie, czy w ogóle poganie. Pozostaje jednak niepewność, czy definicja bazuje na kryteriach politycznych, terytorialnych, czy etnicznych. W Starym Testamencie słowo to występuje często wraz ze swoim synonimem עַם (ʽam), co znaczy lud i wskazuje na przynależność krwi.
W ostatnich wersetach Księgi Izajasza, cytowanych w dzisiejszej liturgii, prorok mówi o tym, że sam Bóg zgromadzi wszystkie narody (גֹּיִים gōjîm), które zobaczą Jego chwałę i będą Mu służyły. Wśród przyprowadzonych są również rozproszeni wśród narodów Izraelici. Warto zauważyć, że w zaledwie czterech wersetach słowo גּוֹי (gôj) powtarza się aż trzy razy.
Psalm responsoryjny, najkrótszy spośród 150 Psalmów zawartych w Psałterzu, jest analogicznym wezwaniem wszystkich גֹּיִים (gōjîm) do chwalenia Pana z racji na potęgę Jego potężnej i hojnej miłości oraz wierności, która trwa na wieki (por. Ps 117,1-2).
Fragment Ewangelii Łukasza (Łk 13,22-30), chociaż pozornie wydaje się odbiegać od powyższych treści, to jednak jest bardzo jasnym zaproszeniem Jezusa do udziału w Królestwie Bożym, razem z patriarchami, Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, oraz ze wszystkimi prorokami. To właśnie tam Bóg pragnie zgromadzić nas wszystkich. Jest tylko jeden problem: trzeba przejść przez ciasne drzwi. Poza tym, czas jest limitowany, gdyż drzwi te w pewnym momencie Pan domu zamknie. Skoro tak wielu chce tam wejść, nie daje rady się przedostać i zostaje na zewnątrz, a więc sztuka polega na znalezieniu tych „ciasnych drzwi” i sposobu, aby się przez nie przedostać. Mamy na szczęście przewodnika, który mówi o sobie: Ja jestem drogą, prawdą i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie” (J 14,6).
