I nie jak ci, którzy ciemiężą wspólnoty, ale jako żywe przykłady dla stada. (1P 5,3)
μηδ’ ὡς κατακυριεύοντες τῶν κλήρων ἀλλὰ τύποι γινόμενοι τοῦ ποιμνίου.
neque ut dominantes in cleris sed formae facti gregi et ex animo.
Olbrzymia jest mądrość św. Piotra: pasterze mają się stawać przykładami dla stada [τύποι γινόμενοι] (w Biblii Tysiąclecia: stając się żywymi przykładami). Można czasami odnieść wrażenie, że niektórzy odbierają wskazanie pierwszego papieża jako czas przeszły dokonany. Mniemają, że już się stali takimi, jak Pan od nich oczekuje i nic nie mają sobie do zarzucenia. Kościół, niestety, za takie posągowe doskonałości, płaci okrutnie.
