Gdyby jednak wam się nie podobało służyć Panu, rozstrzygnijcie dziś, komu służyć chcecie, czy bóstwom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki, czy też bóstwom Amorytów, w których kraju zamieszkaliście. Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu. (Joz 24,15)
וְאִם֩ רַ֨ע בְּֽעֵינֵיכֶ֜ם לַעֲבֹ֣ד אֶת־יְהוָ֗ה בַּחֲר֨וּ לָכֶ֣ם הַיּוֹם֮ אֶת־מִ֣י תַעֲבֹדוּן֒ אִ֣ם אֶת־אֱלֹהִ֞ים אֲשֶׁר־עָבְד֣וּ אֲבוֹתֵיכֶ֗ם אֲשֶׁר֙ בֵּעֵ֣בֶר* הַנָּהָ֔ר וְאִם֙ אֶת־אֱלֹהֵ֣י הָאֱמֹרִ֔י אֲשֶׁ֥ר אַתֶּ֖ם יֹשְׁבִ֣ים בְּאַרְצָ֑ם וְאָנֹכִ֣י וּבֵיתִ֔י נַעֲבֹ֖ד אֶת־יְהוָֽה׃ פ
Sin autem malum vobis videtur ut Domino serviatis, optio vobis datur: eligite hodie quod placet, cui servire potissimum debeatis, utrum diis, quibus servierunt patres vestri in Mesopotamia, an diis Amorrhæorum, in quorum Terra habitatis: ego autem et domus mea serviemus Domino.
εἰ δὲ μὴ ἀρέσκει ὑμῖν λατρεύειν κυρίῳ ἕλεσθε ὑμῖν ἑαυτοῖς σήμεροντίνι λατρεύσητε εἴτε τοῖς θεοῖς τῶν πατέρων ὑμῶν τοῖς ἐν τῷ πέραν τοῦποταμοῦ εἴτε τοῖς θεοῖς τῶν Αμορραίων ἐν οἷς ὑμεῖς κατοικεῖτε ἐπὶ τῆς γῆςαὐτῶν ἐγὼ δὲ καὶ ἡ οἰκία μου λατρεύσομεν κυρίῳ ὅτι ἅγιός ἐστιν.
Rozstrzygnąć (בָּחַר bāḥar), w języku hebrajskim rdzeń ten wskazuje na dokonany w bardzo staranny wybór, z pełną świadomością tego, co się robi i jakich kryteriów się używa. Czasownik בָּחַר (bāḥar) znaczy także “wypróbować”, “sprawdzić”, “wybrać”, “preferować”.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu (Joz 24) czasownik בָּחַר (bāḥar) występuje w kontekście zgromadzenia w Sychem, podczas którego Jozue stawia zasadnicze pytanie dotyczące relacji Przymierza z YHWH: “Gdyby wam się nie podobało służyć Panu, rozstrzygnijcie (בָּחַר bāḥar) dziś, komu służyć chcecie”. Izrael świadomy wyzwalającego działania YHWH w jego historii dokonuje wyboru służenia YHWH, Bogu Izraela: „My również chcemy służyć Panu, bo On jest naszym Bogiem”.
Ewangelia dzisiejszej niedzieli kontynuuje lekturę mowy eucharystycznej Jezusa w Kafarnaum (J 6), podczas której Pan Jezus, tak jak noszący to samo hebrajskie imię Jozue, zadaje apostołom podobne jak on pytanie: „Czy i wy chcecie odejść?”. Zaskakującą odpowiedź, pełną wiary i zaufania w Osobę Mistrza, daje Piotr: „Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego!”. Rozpoznanie działania Pana Boga i „rozstrzygnięcie” w swoim sercu świadomego wyboru Boga jest aktem wiary, często towarzyszącym nam w codziennych zmaganiach. Wiara nie jest czymś automatycznym, ale wręcz przeciwnie wymaga ciągłego wybierania Boga w wolności i ufności w Jego moc.
