Józef zaś mężem sprawiedliwym będąc i nie chciał Jej (Maryi) wystawić na niesławę, postanowił skrycie oddalić Ją. To zaś on gdy zamierzył, oto Anioł Pana we śnie ukazał mu się mówiąc: Józefie synu Dawida, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki twojej, bowiem w Niej zrodzone z Ducha jest Świętego. (Mt 1,19-20)
Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν δειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου κατʼ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυίδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαρίαν τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου.
Ioseph autem vir eius cum esset iustus et nollet eam traducere voluit occulte dimittere eam haec autem eo cogitante ecce angelus Domini in somnis apparuit ei dicens Ioseph fili David noli timere accipere Mariam coniugem tuam quod enim in ea natum est de Spiritu Sancto est.
Bóg kocha nas w naszych pomysłach, pragnieniach. Ma On wtedy możliwość, albo je wzmocnić, jeśli są zgodne z Jego wolą, lub zrobić “korektę”, gdy odbiegają od Jego zamiarów. Chyba najbardziej nas kosztuje ta korekta. Nie tak bowiem widzi człowiek, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce (1Sm 16,7).
