Przez to Mnie Ojciec miłuje, gdyż Ja kładę życie Swoje (duszę), abym znów odzyskał je (wziął – przyjął). (J 10,17)

Διὰ τοῦτό με ὁ πατὴρ ἀγαπᾷ ὅτι ἐγὼ τίθημι τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν.

Nasz Dobry Pasterz kładzie na szali całego Siebie za moje i twoje życie. Pewnie jeszcze długo będę dojrzewał do pojmowania tego, co się stało przez ten gest Jezusa. Na innym miejscu powiedział: nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje (dosł. kładzie) za przyjaciół swoich. W przestrzeni tej miłości staje się bliski jak przyjaciel. Jeszcze tego do końca nie pojmuję, ale powierzam się tej Miłości.