A Słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. (J 1,14)

Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.

Bóg od początku stworzenia świata ukazuje się człowiekowi jako Ten, który chce być obecny pośród swojego ludu. W ogrodzie Eden przechadza się w porze powiewu wiatru, z Izraelem jest obecny w Namiocie Spotkania (poza obozem jak w Księdze Wyjścia, bądź pośrodku, jak w Księdze Liczb), a w czasach ostatecznych jako Bóg-Człowiek między nami.

Słowo ἐσκήνωσεν pochodzi od σκηνόω, co znaczy dosłownie rozbić namiot. Bez wątpienia jest to nawiązanie do wyjścia z Egiptu i trwania Boga pośród ludu. Jezus stał się nowym Przybytkiem, a jednocześnie zamieszkuje w nas. Dobrze jest wchodzić do tej tajemniczej przestrzeni, jaką każdy człowiek ma w sobie. Przestrzeni Obecności Boga, gdzie w Świętym Świętych czeka Ten, który może odmienić nasze serce i napełnić je światłością tak, jak uczynił to z Mojżeszem.