Wyruszać (πορεύω poreuō)

Mówi mu Jezus: Wyruszaj, syn twój żyje. Uwierzył człowiek Słowu, które powiedział mu Jezus, i wyruszył. (J 4,50)

λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου, ὁ υἱός σου ζῇ. ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐπορεύετο.

W Ewangelii św. Jana chodzenie jest nie tylko fizycznym przemieszczaniem się. W warstwie duchowej chodzi o podjęcie drogi wiary. Droga jako alegoria rozwoju wiary. Urzędnik – człowiek – ojciec – oto, co się wydarzyło na przyjęte Słowo Jezusa. Odzyskał człowieczeństwo i swoją tożsamość. Wiara była dla ojca światłem na drodze przez noc, gdyż na drugi dzień przychodzi do domu.

Czasownik ma swoją etymologię w słowie πέραν peran, czyli druga strona, po drugiej stronie. Wiara przeprowadza ze śmierci do życia, z nocy w dzień. Jesteś już bliżej drugiego brzegu, czy raczej wahasz się, by zrobić pierwszy krok? A może jesteś w godzinie walki, w połowie drogi? Idź, wyruszaj!!! Bilet jest w jedną stronę.

Komentarz