Nikt go nie zabiera ode Mnie, ale Ja kładę je (życie) ode Mnie samego, moc mam kłaść je i moc mam znowu wziąć je. Takie przykazanie otrzymałem od Ojca Mojego. (J 10,18)

οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπʼ ἐμοῦ, ἀλλʼ ἐγὼ τίθημι αὐτὴν ἀπʼ ἐμαυτοῦ. ἐξουσίαν ἔχω θεῖναι αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαβεῖν αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ τοῦ πατρός μου.

Przykazanie Ojca jest wyrazem Jego miłości do Syna a Syn, przyjmując je, kocha Ojca. Ta miłość płynąca między Nimi ocala nas i jest źródłem, i celem życia. W rdzeniu słowa ἐντολή zawarte jest pojęcie celu τέλος telos. Dlatego w przykazaniu jest światło, które prowadzi do celu, nie pozwala błądzić, chodzić po omacku. Przykazanie Ojca jest wyrazem miłości do mnie i do Ciebie, gdyż prowadzi do pełni życia w Nim.