I gdy stał się dzień przywołał uczniów swoich i wybrał z nich dwunastu, których apostołami nazwał.

Kαὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, προσεφώνησεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενος ἀπʼ αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ⸀ὠνόμασεν· Łk 6,13

Nadawanie imion, nazw, tytułów, przydomków zawsze wiąże się ze szczególną funkcją języka, która oznacza nawiązanie relacji z nazwanym “obiektem”. Jezus nazywa uczniów apostołami, wysłannikami. Warto zauważyć, że czasownik ἀποστέλλω apostellō podkreśla nie tylko zadanie, ale więź między posłanym a posyłającym.

Jezus nazywając tak wybranych uczniów, daje im nową tożsamość i szczególną więź z Nim i między nimi. Mają wspólne “pochodzenie”. św. Marek w analogicznym miejscu pisze, że Pan Jezus “uczynił dwunastu”. (por. Mk 3,16)

Posłucham dziś na nowo, w jaki sposób i jak nazywa mnie Słowo – Jezus Chrystus.