Gdy już wypełnił wszystkie słowa Jego w uszy ludu, wszedł do Kafarnaum. (Łk 7,1)

Ἐπειδὴ ἐπλήρωσεν πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καφαρναούμ.

Słowo Jezusa napełnia uszy i serca słuchaczy. Nie pozostawia niedomówień. św. Łukasz pisze to bezpośrednio po nauczaniu uczniów w analogicznym do św. Mateusza “Kazaniu na górze”.

W związku z wybranym czasownikiem “wypełnić”, warto prześledzić, gdzie wcześniej się już pojawił w Łukaszowej Ewangelii:

• Wypełniają się dni służby kapłańskiej Zachariasza (1,23)
• Napełniona Duchem Świętym Elżbieta (1,41)
• Bóg głodnych napełnił dobrami (1,53)
• Elżbiecie wypełnił się czas (1,57)
• Zachariasz został napełniony Duchem Świętym (1,67)
• Wypełniły się dni Maryi, dni rodzenia (2,6)
• Wypełniły się dni osiem Jezusa (2,21)
• Wypełniły się dni oczyszczenia (2,22)
• Dziecko (Jezus) napełniało się mądrością (2,40).

W kulminacyjnym momencie w synagodze w Nazarecie w ustach samego Jezusa pojawią się ten czasownik: Dzisiaj wypełniło się Pismo, to w uszach waszych. (4,21)

Słowo Boże każdego dnia może wypełniać moje uszy, a przez uszy serce, myśli, postawy, decyzje. Może mnie inspirować do wzrostu, nawrócenia, kochania. Ma w sobie moc doprowadzenia dzieła do końca, do pełni. Nie pozostawia “niedoróbek”.