Powiedział zaś przypowieść do nich, mówiąc: Człowieka pewnego bogatego dobrze obrodziło pole. (Łk 12,16)
Εἶπεν δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα.
Dixit autem similitudinem ad illos, dicens: Hominis cuiusdam divitis uberes fructus ager attulit.
Ziemia jest hojna w zasoby i bogactwa naturalne. Dane są nam, aby służyły dla naszego dobra. Jednak, gdy ktoś gromadzi tylko dla siebie, na nic się nie przydadzą zapasy. Dobry, obfity plon może cieszyć oczy, lecz powinien skłonić do wdzięczności Temu, który daje ziarno, słońce, deszcz, wiatr i ziemię. Całe stworzenie niech wielbi Pana przez nasze usta.
