Po ludzku sądząc, dosięgła ich kara, lecz ich nadzieja dała im nieśmiertelność. (Mdr 3,4)
καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν,ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης.
Etenim, si coram hominibus tormenta passi sunt, spes illorum immortalitate plena est.
Termin rzadko występujący w ST, najwięcej razy właśnie w tej księdze. Nieśmiertelność otrzymuję niejako w konsekwencji zaufania Temu, który ma moc udzielić mi życia wiecznego.
