Autor: bblacha450

31.03.2021 r., Mt 26,14-25

ὁ δὲ εἶπεν, Ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν πρὸς τὸν δεῖνα καὶ εἴπατε αὐτῷ, Ὁ διδάσκαλος λέγει, Ὁ καιρός µου ἐγγύς ἐστιν· πρὸς σὲ ποιῶ τὸ πάσχα µετὰ τῶν µαθητῶν µου.

„Powiedział: Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: mój właściwy moment jest blisko; u ciebie chcę urządzić paschę z moimi uczniami.” Mt 26, 18

Wyrażenie czas jest bliski (w Biblii Tysiąclecia) można tłumaczyć jako właściwy moment, i jako takie występują jedynie u Mateusza. Kairos występuje w scenie z dwoma opętanymi (Mt 8, 29) i w przypowieści o kąkolu (Mt 13, 30). Stąd można wnioskować, że kairos jest momentem zniszczenia zła, jest dniem Pana. Podczas gdy Judasz i arcykapłani „szukają sposobności” (eukaria – dobrego momentu, Mt 26, 16), Jezus ogłasza bliskość czasu, czyli śmierci i zmartwychwstania.

24.03.2021 r., J 8, 31-42

Ἔλεγεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ Ἰουδαίους, Ἐὰν ὑµεῖς µείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐµῷ, ἀληθῶς µαθηταί µού ἐστε,

Jezus powiedział do Żydów, którzy Mu uwierzyli: Jeżeli będziecie trwać w słowie moim, jesteście prawdziwie moimi uczniami.

Żywa wiara w Jezusa wymaga od ucznia nie tylko zawierzenia w Jego słowo i zawierzenia Jego Osobie, ale trwanie w tym słowie. Meno można tłumaczyć też jako „mieszkanie”, „przebywanie”. Wiara w słowo Jezusa jest też synonimem wiary w Jego Osobę, więc trwając/mieszkając/przebywając w Słowie Wcielonym jestem przez Nie kształtowany, poznaję prawdę, że jestem dzieckiem Bożym. 

17.03.2021 r., J 5, 17-30

ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς, Ὁ πατήρ µου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζοµαι.

Jezus im odpowiedział: Ojciec mój aż do teraz działa, i Ja działam.

Jezus wciąż opowiada o Ojcu. Pragnie o Nim wszystkim opowiedzieć. Słowo Ojca jest słowem Syna, czyny Ojca są czynami Syna, działanie Ojca jest działaniem Syna. Niesamowita jedność! Jezus nie pragnie uniezależnić się od Boga, ale stawia się w pozycji Syna, który wszystko, co ma, dostaje od Ojca. Jest Jego Dzieckiem.

10.03.2021 r., Mt 5, 17-19

Μὴ νοµίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόµον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ πληρῶσαι.

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.

W centrum Prawa znajduje się przykazanie miłości, wyraża się ono również w dekalogu. Tych dwóch uczymy się od dziecka i czasami zapominamy, że chrześcijaństwo to nie przykazania, ale Osoba Jezusa Chrystusa. To On wypełnił Prawo. I tak na prawdę przykazania są obietnicą, że jeśli jesteś w Nim, to je wypełnisz.

3.03.2021 r., Mt 20, 17-28

ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł aby [Mu] służono, ale służyć i dać swoje życie na okup za wielu. Mt 20, 28

Ten fragment przedstawia dwie drogi życia. Jedna droga to droga panowania, pełna zaszczytów, prestiżu, blichtru i sławy, ogólnie tego, co ma służyć mi. Druga droga, to droga służby, której zwieńczeniem jest oddanie życia za drugiego (por. Iz 53, 10-12). Servire est regnare – służyć to królować.