Jedzący Moje Ciało i pijący Moją Krew ma życie wieczne, i Ja podniosę go ostatniego dnia. (J 6,54)

ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, κἀγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

Ten rodzaj “ostatniości” jest inny niż wtedy, gdy dołączamy do kolejki i pytamy: “Kto z państwa jest ostatni?” Dlatego bardzo dobre jest to tłumaczenie, które mówi o “dniu ostatecznym”. Ten dzień zawiera w sobie wszystkie cele, wszystkie historie, które się dopełnią. Dlatego wszystko stanie się światłem, gdyż znajdzie swój sens i wypełnienie w Jezusie Chrystusie, który jest Πρῶτος καί Ἔσχτος (Protos kai Eschatos – zob. Ap 1,17).