Dla wolności nas Chrystus uwolnił, trwajcie więc i nie dawajcie się trzymać w jarzmie niewoli. (Ga 5,1)
Τῇ ἐλευθερίᾳ ἡμᾶς Χριστὸς ἠλευθέρωσεν· στήκετε οὖν καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε.
qua libertate Christus nos liberavit. State, et nolite iterum iugo servitutis contineri.
W pierwszym skojarzeniu wolność wskazuje na swobodę poruszania się. Człowiek wolny chodzi, gdzie chce. Jednak wolność, która jest darem Chrystusa, uzdalnia nas do wewnętrznej niezależności, wyjścia z niewoli grzechu, uwikłania, uzależnienia od pozorów dobra. Wolność w Panu Jezusie i przez Niego może w pełni się rozwinąć tylko w relacjach. Gdyby wolność nas izolowała, oddzielała od wspólnoty, byłaby tylko nieskrępowaniem lub swawolą. Ostatecznie i w najgorszym wypadku prowadziłaby nas paradoksalnie do zniewolenia samym sobą.
