Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu. (Rdz 2,25)
וַיִּהְיוּ שְׁנֵיהֶם עֲרוּמִּים הָאָדָם וְאִשְׁתֹּו וְלֹא יִתְבֹּשָׁשׁוּ׃
erant autem uterque nudi Adam scilicet et uxor eius et non erubescebant.
καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί ὅ τε Αδαμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο.
Adam i Ewa byli przed sobą, notabene, jak ich Pan Bóg stworzył i nie odczuwali wstydu (בּוּשׁ). Nie było wzajemnego zawodu, zakłopotania ani rozczarowania. Mogli być tacy, jacy są. To jest możliwe tylko w Bogu.
Hebrajskie słowo בּוּשׁ (bûsz] w Biblii oznacza wstydzić się / doświadczać wstydu / być zawstydzonym. W kontekście biblijnym odnosi się do stanu poczucia przez ludzi winy i niegodności z powodu odstępstwa od wierności Panu Bogu, od Bożych przykazań, który to stan może jednak prowadzić do pokuty i nawrócenia. Greckim odpowiednikiem tego słowa jest αἰσχύνω [aischynō].