Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach. (Wj 32,16)
וְהַ֨לֻּחֹ֔ת מַעֲשֵׂ֥ה אֱלֹהִ֖ים הֵ֑מָּה וְהַמִּכְתָּ֗ב מִכְתַּ֤ב אֱלֹהִים֙ ה֔וּא חָר֖וּת עַל־הַלֻּחֹֽת׃
et factas opere Dei scriptura quoque Dei erat sculpta in tabulis.
καὶ αἱ πλάκες ἔργον θεοῦ ἦσαν, καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ θεοῦ ἐστιν κεκολαμμένη ἐν ταῖς πλαξίν.
Pismo jest autonomiczną pamięcią słowa. Ono niesie i przechowuje słowa. Pierwszy zapis na tablicach kamiennych został zniszczony, gdyż lud żądał “widzialnego” boga, a w konsekwencji, uległ pokusie idolatrii.
Dziś Słowo Boże może być zapisane już nie na kawałku skały, lecz na żywym sercu. W ten sposób moje serce staje się świętą pamięcią Sacram Scripturam – Świętego Pisma.
Hebrajskie słowo מִכְתָּב [miḵṯâḇ] oznacza pisemny tekst /dokument. W kontekście biblijnym odnosi się do zapisów, listów lub fragmentów pisanych, które mogą mieć charakter Bożego objawienia lub ludzkich tekstów. Greckim odpowiednikiem tego słowa jest γραφή [grafē].