I przyszedłszy jeden z uczonych w Piśmie, słuchając ich rozprawiających, widząc, że dobrze (pięknie) rozsądził im, zapytał Go (Jezusa): Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich? (Mk 12,28)
καὶ προσελθὼν εἷς τῶν γραμματέων ἀκούσας αὐτῶν συζητούντων, ἰδὼν ὅτι καλῶς ἀπεκρίθη αὐτοῖς ἐπηρώτησεν αὐτόν· ποία ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη πάντων;
et accessit unus de scribis qui audierat illos conquirentes et videns quoniam bene illis responderit interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum?
Wybrane słowo występuje 71 razy w Nowym Testamencie, najczęściej w pismach Janowych (ponad 30 razy). Greckie słowo ἐντολή budzi skojarzenie fonetyczne ze zwrotem ἐν θέλημα – en thelēma, w zamiarze Boga, w Jego woli, pragnieniu. Termin hebrajski to מִצְוָה – micwâ, słowo znane ze święta Bar Micwa (Syn Przykazania).
To pierwsze przykazanie jest też nowym przykazaniem. Nie chodzi o sam imperatyw – nakaz. Wewnątrz przykazania Bożego jest ogrom wolności do życia, do zaangażowania się, do wzrostu. Wola Ojca otwiera przed nami nową przestrzeń dla naszej duszy, naszego umysłu, serca i ludzkich mocy. W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: “Jesteśmy bowiem z Jego rodu” (Dz 17,28).
